Siapa selepas Lajim, Wilfred?

Isnin, 13 Ogs 2012 04:08
Harakahdaily
http://m.harakahdaily.net/index.php/columnist/editor-harakah/12480-siapa-selepas-lajim-wilfred

Ribut politik Sabah yang menyaksikan BN secara tiba-tiba kehilangan dua ahli Parlimennya telah menyuntik keyakinan bahawa impian dan tekad majoriti rakyat untuk melihat kerajaan persekutuan bertukar tangan semakin menghampiri kenyataan, insya-Allah.

Tsunami politik yang melanda Semenanjung dan tertampan di Negeri Sembilan empat tahun lalu dilihat bakal menyeberangi Laut China Selatan. Pakatan Rakyat yang memerlukan tambahan lebih kurang 30 kerusi Parlimen dalam Pilihan Raya Umum Ke-13, untuk memudahkan laluan ke Putrajaya, dijangka dapat meruntuhkan tembok psikologi "simpanan tetap" BN di Sabah dan Sarawak.

Dalam PRU12, BN menang 24 daripada 25 kerusi Parlimen di Sabah dan 30 daripada  31 di Sarawak (tidak termasuk satu lagi di Sibu melalui pilihan raya kecil).

Sebuah lagi negeri "simpanan tetap" BN ialah Johor, apabila ia meraih 25 daripada 26 kerusi Parlimennya. Justeru, untuk tiga negeri "kubu tradisi" ini, BN sudah boleh menarik nafas lega. Sejumlah 80 kerusi Parlimen "dalam tangan", iaitu hampir menyamai jumlah kerusi Pakatan Rakyat pada 2008.

Itu statistik lama. Dalam politik, jangka masa empat tahun bukan sahaja terlalu lama dan "ketinggalan zaman", malah dalam hanya tempoh seminggu, pelbagai kejutan boleh berlaku, 'kan? Sesuatu yang dilihat mustahil  boleh berlaku tanpa diduga dalam tempoh tersebut, apatah lagi jika ia memang sudah boleh diunjur atau sekurang-kurangnya diramal.

Sebenarnya, sebelum Lajim Ukin, Timbalan Menteri Perumahan dan Kerajaan Tempatan, pemimpin berpengaruh atau  Janang Gayuh kaum Bisaya mengisytihar keluar BN, bersama Ahli Parlimen Tuaran, Wilfred  Bumburing, yang juga Timbalan Presiden Upko, terlebih dahulu "simpanan tetap" BN di Johor  kelihatan  sudah goyah.

Sekurang-kurangnya 10 kerusi Parlimen di selatan Semenanjung itu dijangka bertukar tangan kepada Pakatan Rakyat, khususnya di kawasan-kawasan bandar, begitu juga yang bermajoriti pengundi Cina serta kerusi campuran. Malah, bagi saya, usah remehkan keupayaan pengundi Melayu di kampung tradisi dan juga penempatan Felda;  tidak mustahil mereka boleh juga boleh menerajui perubahan, bagi meleburkan "kubu Umno' di Johor.

Pada masa sama, beberapa kerusi lain yang belum dimenangi Pakatan, misalnya di Kedah, Perak, Selangor, Melaka dan Pahang (negeri Perdana Menteri) sendiri, adalah berpeluang cerah untuk menang. Antara yang disebut-sebut, sekadar contoh, seperti Pandan dan Sabak Bernam (Selangor), Alor Setar (Kedah), Kampar, Padang Rengas dan Kuala Kangsar (Perak), juga Raub, Jerantut dan Temerloh (Pahang).

Negeri Sembilan dan Terengganu juga bakal menyumbang tambahan kerusi buat Pakatan. Perkembangan politik di kedua-dua negeri ini cukup memberangsangkan. Saya kira mungkin tiga kerusi lagi di Terengganu boleh dimenangi jika momentum sedia ada dipertingkatkan. BN Negeri Sembilan sudah lama lama berada diambang kejatuhan.

Ya, sekali lagi fokus ditumpukan kepada kecenderungan pengundi Melayu dan oleh itu bebanan ini digalas oleh PAS disebabkan kebanyakan kerusi-kerusi berkenaan ditandingi parti Islam.

Di Sabah, selain Kota Kinabalu, satu-satunya kerusi  yang dimenangi pembangkang, melalui DAP (dalam pertandingan empat penjuru itu, jumlah undi calon KeADILan -- yang kalah -- pun lebih tinggi berbanding calon BN) dan tiada masalah untuk mempertahankannya dalam PRU13, maka dua kerusi lagi, yang mempunyai peratusan pengundi Cina yang signifikan, iaitu Sandakan (jumlah undi calon DAP dan Bebas sebenarnya jauh mengatasi calon BN yang menang dengan majoriti 176 undi sahaja) dan Tawau (juga menyaksikan pertembungan sesama sendiri antara DAP dan KeADILan) merupakan kerusi gelap buat BN.

Sekali gus situasi itu membayangkan Sabah masih terjebak dalam dilema berpanjangan, pertarungan sesama sendiri di antara pembangkang. Jelas, majoriti pengundi di kawasan berkenaan sudah menolak BN, namun ia diselamatkan apabila undi untuk Pakatan Rakyat terbahagi. 

Di atas kertas, dicampur kerusi yang disandang Lajim Ukin (Beufort) dan Wilfred Bumburing (Tuaran), Pakatan dijangka tidak menghadapi masalah besar untuk menguasai minimum lima kerusi itu.

Bagaimanapun ramai rakan-rakan dan pemerhati politik di Sabah mempunyai senarai kerusi berpotensi yang lebih panjang buat Pakatan. Di antara yang disebut-sebut ialah Kota Marudu, Kota Belud, Penampang, Pensiangan, Sepanggar, Keningau dan Putatan.

"Saya tidak mahu hanya meramal berdasarkan sentimen. Ia berdasarkan fakta dan data yang ada," kata Rahimin Mustafa, Setiausaha Jabatan Pilihan Raya PAS Sabah, ketika berkunjung  ke rumah saya, 3 Ogos lalu. Dia seperti menyimpan pandangannya sendiri, sebaliknya lebih suka menunjukkan analisis.

Ternyata Rahimin gemar dengan angka dan kajian. Mudah saja beliau mengutip tinjauan pendapat dan sokongan dari buku-buku akademik.   Sempat juga beliau berkuliah tentang latar belakang politik Sabah kepada saya; "syarahan" kali kedua selepas saya bertemunya di Kota Kinabalu, empat bulan lalu.

Rahimin membentangkan  statistik penduduk dan pengundi Sabah. Rupanya di sana perhatian bukan sahaja tertumpu kepada tiga kelompok terbesar, iaitu Bumiputera Islam, Bumiputera Bukan Islam dan Cina tetapi juga kepada kepelbagaian etnik, yang turut mempengaruhi pola pengundian.

Justeru, kedudukan Lajim sebagai Janang Gayuh etnik Bisaya dilihat mampu mempengaruhi pengundi di luar Beaufort juga.  Dari segi lain, tuntutan perubahan bukan setakat menjadi agenda utama masyarakat Tionghua, malah didamba oleh masyarakat Islam dan juga Bumiputera Bukan Islam.

Kekuatan Pakatan Rakyat (KeADILan, PAS dan DAP) yang sedia bertapak kukuh di Sabah, kini disokong kuat oleh PPS (Pakatan Perubahan Sabah), diterajui Lajim dan APS (Angkatan Perubahan Sabah), diketuai Wilfred.

"Dengan wujudnya kumpulan APS, ia akan melakar satu gerakan meroboh kerajaan negeri di Sabah. Dari dua hala, orang Islam dan bukan Islam. Harus diingat, sejak 1967, apabila Kadazan-Dusun-Murut menukar haluan politik, perubahan kerajaan pasti berlaku. Kali ini, ia disertai gerakan kebangkitan Melayu-Islam melalui PPS; itu melengkapkan perubahan," kata Wilfred kepada Suara Keadilan.

"Tidak syak lagi, rakyat Sabah, seperti juga Semenanjung, mahukan perubahan, tapi ramai mempersoalkan, apakah pembangkang daripada pelbagai parti itu dapat bersatu dan bermuafakat, sekurang-kurangnya memastikan pertandingan satu lawan satu," kata Rahimin.

Segera saya teringat seorang lagi tokoh kontroversi, Dr Jeffrey Kitingan, yang telahpun melancarkan parti Star negeri Sabah dan membentuk Pakatan Borneo Bersatu bersama Usno Baru (masih di peringkat penajaan). Memang beliau nampak seperti sukar berkompromi namun dalam keadaan sekarang, semua pihak harus berlapang dada membina kekuatan untuk menumbangkan BN di Sabah.

Seorang lagi tokoh yang diperhatikan ialah Yong Teck Lee, Presiden SAPP. Difahamkan, seperti Jeffrey, tuntutan kerusi bagi pihak partinya juga terlalu tinggi. Mungkin mereka merasakan Sabah perlu diberi lebih peluang kepada "parti-parti Sabah" sendiri?

Sesungguhnya mood rakyat Sabah, seperti ditunjukkan oleh kajian terkini Merdeka Center di kawasan Parlimen Kota Kinabalu dan Penampang pada Mac lalu, cukup "menjanjikan". Potensi untuk membentuk tsunami perubahan begitu menyerlah.

Seramai 59 peratus responden mahu kerajaan ditukar. Selain itu,  44% sahaja berpuas hati dengan prestasi kerajaan BN. Kajian turut mendedahkan hanya 43% berpuas hati dengan prestasi Ketua Menteri, Musa Aman.

"Anwar Ibrahim nampaknya memberi tumpuan istimewa kepada Sabah, paling kurang sebulan sekali beliau ke sini, begitu juga dengan Lim Kit Siang. Komitmen mereka begitu tinggi, sekali gus menunjukkan keyakinan bahawa laluan ke Putrajaya hanya berjaya jika berlaku perubahan di Sabah.

"Kami harapkan pimpinan utama PAS juga dapat berbuat demikian bagi membantu rakan-rakan di Sabah melonjakkan imej parti di sini. Lebih baik lagi jika Lajnah Politik sendiri dapat turun," kata seorang aktivis muda PAS kepada saya melalui emel.

Rahimin pula meninggalkan banyak dokumen yang perlu saya halusi sebelum lebih terperinci mengulas politik Sabah.

Rakan saya, Mohd Sayuti Omar, yang mengikuti lawatan kerja Anwar ke Sarawak dan Sabah baru-baru ini memberi input menarik: "Saya tidak mahu membongkar berbagai kepelikan dan keanihan yang berlaku di Sabah yang mengarah kepada perubahan besar politik di negeri bawah bayu ini.

"Cukup kalau saya menyebut pertemuan Anwar dengan para pemimpin politik Sabah tengah hari tadi (11 Ogos)  mengesahkan kata-kata bahawa Sabah di ambang kehancur buat UBN. Para arkitek politik Sabah sedang merangka bagaimana proses penumbangan itu dan memikirkan pula bagaimana untuk membangun bentuk politik baru yang lebih diterima serta meyakinkan."

Menurut Sayuti, sambutan yang diterima Anmwar di Sabah begitu memberangsangkan. Anwar sendiri mengakui, semasa beliau berada dalam kabinet dulu tidak pernah beliau mendapat sambutan hangat sebegitu rupa.

Cuma Sayuti terlepas pandang apabila merasakan tiada wakil PAS yang hadir dalam mesyuarat bersama Anwar di Kota Kinabalu itu. Sebenarnya ada tiga wakil  PAS Sabah dalam pertemuan Pakatan Rakyat Sabah bersama kumpulan Lajim dan Wilfred itu, yang diketuai Ustaz Awang Laiman Ikin, Setiausaha Perhubungan Negeri.